Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring op onze website te verbeteren.

Voedingsbedrijf2 1020 380

De schokgolf te veel loert om de hoek bij 4 op 10 voedingsbedrijven

Al ruim twee jaar krijgt de voedingsindustrie crisis na crisis op haar bord. Voor heel wat bedrijven dreigt de volgende crisis dan ook de schokgolf te veel te worden. Zo blijkt uit een interview van Trends met koepelfederatie Fevia.

Van crisis naar crisis

2019 was een heel goed jaar voor de voedingsbedrijven, maar daarna werd het contrast wel heel groot. De coronapandemie, de energiecrisis, de explosie van de grondstofprijzen, oplopende leveringstermijnen, de inflatie, de opeenvolgende loonindexeringen, de Russische inval in Oekraïne… Stuk voor stuk zorgen ze ervoor dat voedingsbedrijven hun opgebouwde reserves in sneltempo zien wegsmelten. Volgens Bart Buysse, gedelegeerd bestuurder van Fevia, gaat vandaag het alarm af bij twee voedingsbedrijven op drie, voor vier voedingsbedrijven op tien dreigt een volgende schokgolf zelfs de tegenslag te veel te worden.

Produceren met verlies

De duurdere grondstoffen, de hogere energiekosten en de loonindexering zorgen vandaag voor een ongeziene kostenspiraal. En die krijgen de voedingsbedrijven niet doorgerekend. Anthony Botelberge, voorzitter van de raad van bestuur van Fevia, merkt het aan den lijve bij Frigilunch, de Veurnse producent van kant-en-klare maaltijden waar hij mede-eigenaar van is. “Dit jaar alleen al zijn onze kosten met 32 procent gestegen, de loonindexering nog niet meegerekend. Vroeger vingen we dat op met een jaarlijkse prijsverhoging van 2 of 3 procent, maar de huidige kostenverhogingen integraal doorrekenen, is geen optie. De rendabiliteit van heel wat voedingsbedrijven is de voorbije periode dan ook gekelderd, waardoor velen met verlies produceren.”

Stroeve relaties met winkelketens

Wanneer grondstoffenleveranciers hun producten veel duurder verkopen, kunnen voedingsbedrijven dat in een ideale wereld doorrekenen aan hun eindklanten, met name de winkelketens. Daar knelt echter het schoentje. Als de supermarktketens al willen onderhandelen, dan komt de prijsverhoging niet in de buurt van de prijsstijging waarmee de voedingssector wordt geconfronteerd. “We zouden de impact van de crisis billijk moeten verdelen in de hele voedingsketen, maar de winkelketens hebben hier geen oren naar en oefenen hun machtsoverwicht uit tegenover onze bedrijven”, aldus Bart Buysse.

Grens van besparingen bereikt

Besparen dan maar? Ook dat kan maar tot op een zekere hoogte. Bovendien blijft er in het huidige stormweer nog maar weinig marge over om te investeren, zeker niet in de wetenschap dat 97 procent van alle voedingsbedrijven kmo’s zijn. Bovendien wegen de torenhoge energiefactuur en de hogere lonen extra zwaar door in een energie- en arbeidsintensieve sector als de voedingsindustrie. Waar dat kan, worden alle mogelijke (en betaalbare) besparingen momenteel versneld uitgevoerd, maar dat kan ook niet oneindig. Zomaar afstappen van fossiele brandstoffen is voor veel voedingsbedrijven bijvoorbeeld gewoon onmogelijk.

De huidige noodkreet van de sector is dan ook een echte en meer dan terechte noodkreet, aldus Fevia.

This website is developed with the support of Flanders Investment and Trade
© 2024 Food IT-Solutions.